Uloga umjetnica kroz istoriju je marginalizovana i gotovo je nepoznat njihov uticaj. Zato je predavanje o životu i stvaralaštvu prvih slikarki „Osvajanje likovnosti” istoričarke umjetnosti
Nele Gligorović izazvalo posebnu pažnju
publike koja je (koliko se to u vrijeme pandemije može) napunila Modernu galeriju. Gligorović je ukazala da je teorijska edukacija o ženskom pitanju prostora slobode obaveza savremenog društva.
Djela srednjovjekovnih i renesansnih slikarki ostala bi nepoznata, pripisana nekom slikaru ili slikarskoj školi, da nije bilo slavnog Đorđa Vazarija, slikara i prvog istoričara umjetnosti. Prve slikarke bile su najščeće kćerke slikara, vajara ili aristokrata, i stvarale su u manastirima, jer samo tamo mogle su da dobiju bar malo prostora za razvoj svog talenta, istakla je Gligorović. Pečat prve među slikarkama nosi Katarina de Virgil, koja je ostala upisana u istoriju slikarstva slikom „Oplakivanje Hrista”, osobene po tome što Hrist ima tijelo žene, jer Katarina nije poznavala anatomiju muškog tijela.
Na niski bisera prvih slikarki slijede renesansne umjetnice Plautija Neli, Sofonizbja Angusola, prva slikarka sa međunarodnom karijerom, koja nam je ostavila čuveno platno „Djevojke igraju šah”, zatim Livija Fontana, Propercija de Rosi, Artemizija Đentileski, koje su sve pomjerile granice i u umjetničkim i društvenim okvirima.
U narednom, 16. vijeku, Flandrija preuzima primat kad je slikarstvo u pitanju. Zemlja koja se dičila bogatstvom mnogo je polagala na školovanje djece, pa je to razlog što su u njoj stasale vrsne slikarke, poput minijaturiskinje Levinije Terlink, portretistkinje vladarskih kuća Katarine van Hemesen, Klare Peters. Francuska 17. vijeka preuzima primat, a u njoj stasavaju slikarke mrtve prirode i sad već uvažene članice slikarskih akademija poput Anđelike Kaufman, Elizabet Le Bren – lične slikarke Marije Antoanete... U sljedećem vijeku titulu najslavnije nosi Rosa Bonheur, koja se smatra i danas jednim od najpopularnijih slikara francuskog građanstva zahvaljujući svom pejzažima, slikama konja i svakodnevih prizora koje su svi željeli da imaju u svojoj kući. Ovaj niz nastavile su u 19. vijeku impresionistkinje Mari Kasat i Eva Gonzales, koje su slikama iz porodičnog života osvojile publiku i kritiku i napokon uvjerile da žene imaju, i zaslužuju, mjesto u istoriji umjetnosti.
Gligorović je održala predavanje u okviru edukativnog programa, projekta „Uspon žena u kulturi Zapadnog Balkana”. S.Ć.
Komentari
Komentari se objavljuju sa zadrškom.
Zabranjen je govor mržnje, psovanje, vrijedjanje i klevetanje. Nedozvoljen sadržaj neće biti objavljen.
Prijavite neprikladan komentar našem
MODERATORU.
Ukoliko smatrate da se u ovom članku krši Kodeks novinara, prijavite našem
Ombudsmanu.
)){kind=small}
